سن آگوستین در «
رساله آیین»
• مراسم مقدس به سه دلیل برای فلاح انسان ضرورت دارند:
o دلیل اول، از وضع طبع بشر برمی آید که چنان است که باید از امور مادی و محسوس به امور روحانی و نامحسوس هدایت شود. این، به خواست خداوند مربوط است که نیاز هرکس را بر وفق شرایط او برآورده کند. پس، عقل الهی به نحو شایسته‌ای وسایل رستگاری را به شکل نشانه‌های مادی و محسوسی که مراسم مقدس خوانده می‌شوند برای انسان تأمین می‌کند.
o دلیل دوم، از وضعیت انسان برمی آید که با گناه، خود را به واسطه‌ی عواطف و احساساتش به امور مادی وابسته می‌سازد. حال، درمان شفابخش به انسان باید به نحوی داده شود که به عضوی که در معرض مرض است برسد. در نتیجه، شایسته آن بود که خداوند دارویی به واسطه برخی نشانه‌های مادی برای انسان تأمین کند؛ زیرا اگر به انسان، بی‌پرده، چیزهای روحانی عرضه می‌شدند، چون ذهن او مشغول جهان مادی است، نمی‌توانست خود را با آن‌ها وفق دهد.
o دلیل سوم از این واقعیت برمی آید که انسان مستعد آن است که فعالیت خود را عمدتاً به امور مادی معطوف سازد. بنابراین، از آنجا که برای انسان بسیار دشوار است که کاملاً از اعمال جسمانی دور افتد، پس، عمل جسمانی در مراسم مقدس بدو عرضه شد تا بدان وسیله، آموزش لازم برای پرهیز از اعمال خرافی را به دست آورد، اعمالی که متضمن پرستش دیوان و هر گونه عمل زیان‌بار دیگر است که از اعمال گناه آلود تشکیل شده‌اند.
