محرم همین امسال

چاپ

دکتر حامد حاجی‌حیدری؛ فقط ایده‌ای برای تأمل بیشتر


▬    دو مقطع «محرم و صفر»، و همچنین، «ماه مبارک رمضان»، اسلام را زنده نگه داشته‌اند؛ هر سال، اسلام را به عنوان آرمان زیست فردی و اجتماعی زنده نگه داشته‌اند. در این دو نقطه از هر سال، «آسمان‌ها» و «آرمان‌ها» به «زمین» و «زمانه» نزدیک می‌شوند، و توجه مردم را به سوی «قرآن» و «فرقان» معطوف می‌دارند. هر سال، مردم را از رضایت دادن به «دنیا» و «امروز» و «اینجا» جدا می‌کنند، و به سوی «جهاد» و «معاد» فرا می‌خوانند؛ به سوی امر به معروف و نهی از منکر و ارتقاء خود و جامعه به سوی آینده‌ای متعالی فرا می‌خوانند. هر سال، چنین می‌کنند، و از این روست که اگر محرم و صفر و رمضان نبود، اسلام «زنده» نمی‌ماند. «زنده» ... «زنده» نمی‌ماند.
▬    البته، بزرگ‌داشت این ایام ا...، در هر سطح و معیاری خوب است و برکات خود را دارد، ولی این مراسم، کارکردهای فوق‌العاده و حسینی خویش را برای جامعه محقق خواهد ساخت، مشروط بر آن که در سطح عواطف و شعائر متعالی باقی نماند، و باز هم فراتر رود، و به بینش «زنده»ای برای تحلیل و مجاهده در مسائل امروز تبدیل گردد. یعنی عزادار، به کمک دانشمندان دین و علمای عظام، برآوردی از زیست حسینی در متن مسائل همین امسال بیابند. سرّ اصلی جلب مشارکت حداکثری مردم در طراحی پر برکتی که در این مراسم از آستانه انقلاب اسلامی و به تدبیر امام سید روح الله موسوی خمینی رحمه الله علیه ساز شد، در همین است. این که مردم، با مسائل همین امسال خود، پای منبرها و تریبون‌ها بروند، و این مسائل را منعکس سازند، و علمای دین نیز، با درک این مسائل، چراغ دیدگاه حسینی را به این موضوعات بتابانند. این چنین است که اسلام با همه پهنای خود که در وجود حسین علیه السلام مندرج است، احیا و مجدداً جاری خواهد شد.
▬    و محرم همین امسال، مفاهیم متمایزی در ذهن وعاظ و مدیحه‌سرایان و گردانندگان مجالس عزای اباعبدالله، و همین طور، خیل مردم شرکت‌کننده در این بزرگ‌ترین گردهم‌آیی سالانه ایرانیان برجسته شده‌اند؛ انقلابی بودن و ماندن، جهاد و زنده نگاه داشتن روحیه مجاهده، مدافعان حرم، یاد شهیدان، عبرت‌های عاشورا در دنیاطلبی خواص، حقوق و املاک، مسأله حجاب، شیدایی رابطه با امریکا و ابرقدرت‌ها، و در عین حال، اجتناب از دو قطبی شدن فضای زیست سیاسی جامعه، و نهایتاً، انتخابات. نسبت پیچیده‌ای است، و در عین حال هیچ یک از فعالان این مراسم نمی‌توانند نسبت به این مفاهیم بی‌اعتنا باشند.
▬    هیهات که سیراب شدگان کوثر عاشورا، در برابر تجاوز نیابتی دیوسیرتان و مشرکان به جای کافران، به حریم قرآن کریم و عترت رسول خدا و امت محمد و پیروان ابراهیم حنیف و هر آن مستضعفی که در گوشه و کنار عالم هست، ساکت و آرام بمانند، و یا نظاره‌گر صحنه‌های ذلت و حقارت باشند، و از کنار شعار نه غزه نه لبنان نه سوریه نه عراق، آسوده بگذرند و با اصحاب این دست شعارها، فارغ از دغدغه امر به معروف و نهی از منکر، شب و روز سر کنند.
▬    هیهات که منتظران میراث حسین، به ذلت اسارت غرب و شرق تن دهند، تا از اپل و رنو و پژو و مازراتی و پورشه بهره‌مند شوند. پس، شماری از «شهروندان» ما را چه می‌شود؟ آیا آن‌ها عاشورا و رمضان را در کنار اسراف و اتراف می‌خواهند؟ و در تحریم، آیا کنج عافیت را به دشواری جهاد ترجیح خواهند داد؟ نه؛ هرگز. باید درس‌های سید الشهدا را هر سال از سر مطالعه کرد.
▬    فریاد واحسینای ما، فریاد دفاع از مکتب و حیثیت و ناموس است؛ پس با یادکرد مدام از زهرا و زینب و سکینه و رقیه که درود خدا بر ایشان باد، به یاد زنان و دختران شهرهای خود می‌آوریم که راز پیچیده زندگی فعال اجتماعی و سیاسی و حتی رزمی، در کنار حفظ شرافت انسانی در چیست. ما آن قدر به این موضوع اهمیت می‌دهیم که در شب عزای عباس (ع)، عباس، عباس، عباس، عباس، ...، بله، در شب عزای ابوالفضل، هنوز از مصیبت دست و چشم و رأس عباس نگفته، صبوری از کف می‌دهیم و با تعجیل، نوحه را به سمت زهرا و «پسرم» و زینب و کوفه و شام، می‌بریم، تا نشان دهیم که پاکی زن و دختر مسلمان برایمان تا چه پایه مهم است؛ به قدر «عباس».
▬    فریاد واحسینای ما، فریاد همه مردمانی است که دیگر تحمل تفرعن و سلطه‌طلبی را از دست داده‌اند، و نمی‌خواهند صدای خشم و نفرتشان برای ابد در گلوهایشان، خاموش و افسرده بماند، و اراده کرده‌اند که «حر» زندگی کنند و «حر» بمیرند و فریادگر نسل‌ها باشند؛ و در استمرار همین مسیر، آن‌ها نمی‌خواهند فسادها را که «تهاجمی علیه ارزش‌های انقلاب و خون شهیدان است» تحمل کنند، و از مدیرانی که خود را بر مردم زجرکشیده برتر می‌شمرند، و به این خیال، سهم بیشتری از بیت‌المال طلب می‌کنند، می‌خواهند که یا درس‌های انقلاب را از سر بخوانند، یا دانش و مهارت مدیریت خود را بردارند و ببرند جایی که انسان‌ها را همچون اشیاء اداره می‌کنند و به انسان‌ها همچون اشیاء، حقوق و املاک می‌پردازند؛ انسان‌ها را «می‌خرند».
▬    فریاد واحسینای ما، فریاد فقر و تهیدستی گرسنگان و محرومان و پا برهنه‌هایی در روستاهای دور افتاده و تشنه است که حاصل عرق جبین و زحمات شبانه‌روزی آنان را، زراندوزان به یغما برده‌اند و حریصانه از خون دل مردم فقیر و کشاورزان و کارگران و زحمت‌کشان مکیده و شریان حیات اقتصاد را به خود پیوند داده‌اند و مردم را از رسیدن به حقوق حقه خود محروم نموده‌اند. «قانون‌دان‌های قانون‌شکن»، قوانین را طوری تفسیر می‌کنند که حقوق‌ها و پاداش‌ها و وام‌ها و املاک کلان برای خود بگیرند. کار انقلاب اسلامی با این نوع مدیران پیش نرفته است و نمی‌رود. انقلاب اسلامی ایران فقط با مدیران حسینی، رنگ و بوی خاص و اثربخش خود را دارد.
▬    و مطلب آخر این که، امروز، حتی در میدان پر خروش عزای سید الشهدا، هدف جنگ نرم و پنهان دشمن، این است که مردم را از عرصه‌ی جهاد و مقاومت دور کنند؛ مردم را نسبت به آرمان‌ها بی‌تفاوت کنند؛ همه چیز را با احساسات سطحی و عشقی پر کنند، و «حسین» و «عباس» و «زینب» و «علی اکبر» و «علی اصغر» و «رقیه» و «مسلم» و ... را در همان عمق تاریخ به مثابه اسطوره‌هایی همچون سایر اسطوره‌ها مدفون سازند. نگذارند، آن اثر تاریخ‌ساز خود را، در «محرم همین امسال» به جای بگذارند. «تبلیغات وسیعی که میلیاردها دارند خرجش می‌کنند، با این هدف انجام می‌گیرد که ملّت ایران را که با مقاومت خود، با ایستادگی خود، توانسته قدرت‌های جهانی را، سلطه‌های بزرگ را در بسیاری از خواسته‌هایشان ناکام بگذارد، مأیوس کنند، و از صحنه خارج کنند؛ هدف این است. حتی، اگر فشار اقتصادی هم می‌آورند، هدف این است؛ اگر فشار سیاسی هم می‌آورند، هدف این است؛ اگر فشار امنیّتی هم می‌آورند، هدف این است. ... هدف، تصرّف فضای فکری و روحی کشور است؛ اگر کار اقتصادی می‌کنند به این نیّت است؛ اگر کار امنیّتی می‌کنند، کار روانی می‌کنند، از فضای مجازی استفاده می‌کنند، از ماهواره استفاده می‌کنند، از رادیوها و تلویزیون‌ها استفاده می‌کنند، از مبلّغان دهان‌به‌مزد و سخن‌به‌مزد در اطراف دنیا استفاده می‌کنند، همه با این هدف است. خب، در یک چنین شرایطی آن چیزی که می‌تواند ملّت را سَر پا نگه دارد، در آن‌ها شوق و طراوت به وجود بیاورد، یاد شهدا است»***. یاد فلسفه شهادت شهدای دیروز در کربلا، و شهدای امروز در شلمچه و فوعه و کفریا (این مطلب توأم بود با اقتباس‌های آزاد از پیام امام روح الله موسوی خمینی -ره- به حجاج بیت الله الحرام در ذی‌الحجه سال ۱۴۰۷).
***. بیانات در دیدار اعضای ستادهای برگزاری کنگره شهدای استان‌های کهگیلویه و بویراحمد و خراسان شمالی/ مندرج در مطلب شماره ۳۴۵۱۴ وبگاه khamenei.ir
مأخذ:khamenei.ir
هو العلیم

نوشتن نظر
Your Contact Details:
نظر:
<strong> <em> <span style="text-decoration:underline;"> <a target=' /> [quote] [code] <img />   
Security
کد آنتی اسپم نمایش داده شده در عکس را وارد کنید.