برداشت 
آزاد
• صنف‌ها و انجمن‌ها برای امیل دورکیم بسیار مهم بودند.
• به عقیده دورکیم، این اصناف، باید در دوران مدرن به منظور خنثی‌کردن تأثیرات خطرناک اقتصاد بازار دوباره احیا شوند.
• دورکیم، به تحقیق درباره‌ی صور اولیه‌ی اصناف کارگری و انجمن‌های پیشه‌وری می‌پردازد که نمود خوبی در جمهوری و امپراطوری روم داشتند.
• تنظیم توزیع خواربار، در پهنه امپراطوری روم، از طریق صنوفی صورت می‌گرفته که تحت نظارت و حمایت دقیق دولت قرار می‌گرفتند.
• با افول امپراطوری، این نهادهای تجاری و صنعتی، کارایی سابق را از دست دادند، ولی در سده‌های میانه، از قرن یازده تا چهارده، دوباره احیا گردیدند.
• دورکیم معتقد است که نقش هدایت‌گر اصناف در سده‌های میانه، این بود که روابط حرفه‌ای و کاری بین پیشه‌وران و بازرگانان برجسته را تنظیم می‌کردند. اصناغ قیمت‌ها را تنظیم می‌کردند، از سازمان‌ها صیانت می‌نمودند، از حقوق کارآموزی دفاع می‌کردند، و توسعه‌ی صنعت را تضمین می‌کردند.
• اصناف، قلب اجتماعات قرون وسطی بودند.
• ولی کارکرد اصناف کارگری در روم باستان، به دلیل آن‌که نقش عمیق دینی و اخلاقی داشتند، از اساس با اصناف قرون وسطی متفاوت بود.
• اصناف رومی، ابزارهایی برای ایجاد همبستگی اخلاقی، الفت معنوی، و تقرب کارگران اصناف به خدایان مشترک، اجرای شعائر، مراسم و برگزاری دیگر وجوه دینی بودند.
• نظام صنفی روم، حیات اخلاقی اجتماع کارگری را سر و سامان می‌داد. برای آن‌ها، مثل خانواده بود. به وجود و هویت آن‌ها، با تکیه بر روابط و علایق مشترک شکل می‌داد.
• اصناف، این کارکرد را تا جنگ‌های داخلی و تهاجمات ژرمن‌ها ادامه دادند. در اثر این نبردها، شهرها منهدم شدند و تجارت و صنعت نابود شدند. اصناف نیز از میان رفتند.
• با آغاز قرن هجدهم و انقلاب فرانسه، اهمیت اصناف قرون وسطی هم با ظهور دولت-ملت از میان رفت.
• دولت، به عنوان کامل‌ترین مظهر وجدان جمعی، فرایند تأمل، نقد و تفکر در باب امور عمومی را به صورت نهادی درآورد.
• دورکیم معتقد بود که اکنون زمان احیای یک ایده قدیمی و در عین حال، کاملاً جدید و سازگار با روح دموکراسی جدید در قالب مجموعه‌ها و اصناف شغلی فرا رسیده است.
• روابط شغلی و حرفه‌ای که از طریق شورای اداری تداوم می‌یابد، از منظر دورکیم مینیاتوری از مجلسین هستند: «ما قصد تصور این شورا یا پارلمان را به عنوان نهادی که واجد قدرت است در مقیاسی دیگر داریم که باید علایق کاری و شغلی را تعدیل نماید؛ روابط کارمندان و کارفرمایان (شرایط کار)، دستمزدها و پرداخت‌ها، ضوابط رقابت و نظایر آن‌ها را تنظیم نمایند؛ ... و بدین سان، شاهد بازگشت مجدد صنف در قامتی جدید هستیم».
• صنف به ما یاری می‌رساند تا دست به تنظیم و برنامه‌ریزی زندگی اقتصادی اجتماع بزنیم تا در پرتو آن، از هرج و مرج در تولید پرهیز کنیم.
• صنف بر تعیین دستمزدها، شرایط کار، صنعت سالم، قراردادهای کاری، روابط میان مالکان و کارگران، حقوق و الزمات و تعهدات افراد به یکدیگر، بهبود کیفیت تولید و نظایر آن‌ها تأثیر خواهد گذارد. کمیته‌های حل اختلاف را به منظور صدور حکم در باب منازعات کاری ایجاد خواهد کرد. در نهایت اینکه، با وجود سازمان اصناف، دموکراسی، پشتیبان راستین سازمان مرکزی دولت خواهد بود.
مآخذ:...
