برداشت آزاد از آریاادیب؛ فقط ایدهای برای تأمل بیشتر
▬ این عبارت را که در گذشته برای نشان دادن غرور و خودخواهی کسی و بر حذر داشتن او از انجام کاری که در توان او نیست، به کار میبردهاند، امروزه، در معنای هواداری و پشتیبانی از کسی به کار میبرند.
▬ امروزه، واژهی «سنگ» در اصطلاح یاد شده در بالا ارتباطی با «سنگ» که جسمی سفت و سخت و ساخته شده از عناصر معدنی و از ساختمان پوستهی زمین است ندارد، بلکه مراد از سنگ در این اصطلاح، وزنههای ساخته شده از چوبی بسیار سنگین است که در زورخانههای ایران پهلوانان با برداشتن آنها که در ورزش باستانی «سنگ گرفتن» نامیده میشود، بازوان خود را قوی و نیرومند میسازند.
▬ «سنگ» که در گذشته واقعاً از «سنگ» بوده است، امروزه، دو لنگه وزنهی چوبی است، از چوب بسیار سنگین، به شکل مکعب مستطیل، که پهنای آن در حدود ده سانتیمتر است و در وسط هر یک از آنها سوراخ و دستگیرهای وجود دارد و هر لنگهی آن، از بیست تا چهل کیلو گرم وزن دارد.
▬ در گذشته در «سنگ گرفتن جفتی»، ورزشکار به پشت دراز میکشید، و دو لنگهی سنگ را با هم، با آهنگی بالا میبرد، و پایین میآورد، و هر بار بدون آن که ته سنگ به زمین بخورد آن را به سینهی خود میزد، و دوباره بالا میبرد.
▬ در هر زورخانهای، چند سنگ در وزنهای گوناگون وجود داشت، و هر ورزشکار، به تناسب نیرو و زور بازویش، یکی از آنها را برای «سنگ گرفتن» انتخاب میکرد.
▬ پهلوانان اندکی نیز وجود داشتند که سنگهای مخصوص به خود داشتند، که کسی جز خودشان نمیتوانست آنها را بالا بکشد، و اگر پهلوانی آن سنگ را یعنی، «سنگ دیگری» را به سینه میزد، احتمال داشت که آن سنگ به دلیل سنگینی فوقالعادهاش، به روی سینهی آن پهلوان مغرور و کمتجربه سقوط کند، و به او آسیب وارد کند.
▬ از این رو، عاقلان او را از این کار بر حذر میداشتند که از روی احتیاط و برای حفظ سلامت خود و نیز برای رعایت حد و مرز پهلوانی، «سنگ دیگری را به سینه نزند».
▬ این عبارت، رفته رفته از گود زورخانه، به کوی و برزن و خانه و کاشانه وارد شده، در میان مردم به اصطلاح تبدیل شده است، با این تفاوت که اصل قضیه که در گذشته بر سر غرور و خودخواهی کسی بوده است و با این اصطلاح کسی را از انجام کاری که متناسب با او نبوده است بر حذر میداشتهاند، امروز در معنی هواداری و جانب داری و پشتیبانی از کسی به کار میبرند.
مآخذ:...
هو العلیم