برداشت 
از دکتر علی‌محمد حاضری؛ فقط ایده‌ای برای تأمل بیشتر
▬ علی‌محمد حاضری، یکی از ویژگی‌های مهم انتخابات ۹۲ را سونامی رأی بی‌نظیر به روحانی در روزهای آخر انتخابات دانستند و فرمودند: «سرعت سونامی رأی بی‌نظیری که به روحانی داده شد، فراتر از ظرفیت رسانه‌ای کشور بود، و عاملی که در این انتخابات نقش داشت، ارتباطات چهره به چهره فردی و موثر بود» [من فکر می‌کنم که همان طور که در تحلیل دیگری، دکتر علی ربیعی (عباد) از موضع یک چهره اطلاعاتی-امنیتی، به طعنه جامعه‌شناسی ایرانی را «اسکیپی» قلمداد فرمودند که بیش از هر کار نچ نچ بلد است، جامعه‌شناس باید در این نحو اظهار نظرها که نشان می‌دهد که با دقت بالا تا روز آخر، همه چیز را از اتاق فرمان رصد می‌کرد، احتیاط کند. اگر این جمله را کسی مانند دکتر علی ربیعی از موضع یک چهره بلندپایه اطلاعاتی-امنیتی، بگوید، جا دارد، ولی جامعه‌شناسان هرگز. واقع آن است که سابقه اندک جامعه‌شناسی در ایران+سابقه اندک انتخابات در ایران+سابقه اندک نظرسنجی انتخاباتی در ایران، مانع از این نحو اظهارنظرهای یقینی می‌شود. نظرسنجی‌های انتخاباتی معمولاً با جمعیت نمونه هدفمند که به مرور و به تجربه کشف می‌شوند، گویای صحیح تغییرات آراء هستند، و جامعه‌شناسی ایران، چنین نمونه‌های نمایایی را در دست ندارد و با امکانات فعلی این رشته در آینده نزدیک هم نخواهد داشت. پس هیچ کس، جز یک چهره اطلاعاتی-امنیتی که کل سابقه محرمانه انتخابات کشور را زیر دست دارد، نمی‌تواند در مورد نوسان آراء، آن هم به تفکیک روز دقیقاً ابراز نظر نماید].
▬ دکتر حاضری، در حالی که این انتخابات را نماد پیچیدگی جامعه سیاسی ایران نامیدند [جامعه چندان پیچیده‌تر از سایر جوامعی که در آن‌ها برآورد انتخاباتی صورت می‌گیرد نیست. مشکل در نهاد نحیف و فقیر و کم‌پول جامعه‌شناسی ایران است]، در تحلیل این انتخابات، آرای [آقای] قالیباف را نماد تحلیل معنادارتری نسبت به رفتار طبقاتی جامعه دانست و گفت: «نقش خود [آقای] قالیباف و تکیه بر برخی نیروها و مواضعی که اتخاذ کرده بود، باعث شده بود او از رأی طبقه متوسط شهری برخوردار باشد، اما، ما شاهد بامعناترین رفتار طبقاتی جامعه ایران در روزهای منتهی به انتخابات بودیم یعنی، روی‌گردانی بخشی از طبقه متوسط شهری از [آقای] قالیباف و این مسأله به این دلیل بود که وی خواسته یا ناخواسته در آخرین لحظات مجبور یا واداشته شد در گوشه رینگ از تأکید بر مواضع مطالبات طبقه شهری به سمت مطالبات دیگر روی بیاورد و در این تغییر موضع، از این‌جا مانده و از آن‌جا رانده شد. با این تغییر موضع، طبقه متوسط شهری، در آخرین روزهای انتخابات، هدف و نماد خود را در جای دیگر یعنی، آقای روحانی متجلی دید و [آقای] قالیباف در حقیقت، با این اتخاد مواضع و تغییر در آخرین لحظات به تغییر موضع جامعه کمک کرد» [توجه به این نکته که روحانی برای عالیجناب دکتر حاضری «آقا» هستند، ولی [آقای] قالیباف، نه، هم جای تأمل دارد! این نشان می‌دهد که چقدر دوستان به اصطلاح «چپ»، عادات مدنی را نزد خود نهادینه فرموده‌اند. این همان نکته‌ایست که در تعریض به عالیجناب دکتر حمیدرضا جلایی‌پور متعرض شدم. ما که خود را عادت داده‌ایم که خصوصاً به مخالفان، «عالیجناب» خطاب کنیم!].
مأخذ: شرق
هوالعلیم
