برداشت 
آزاد از درس‌های اخلاق آیت الله محمد علی جاودان؛ فقط ایده‌ای برای تأمل بیشتر
☱ بسیاری از بزرگان ما، یا بلکه بگوییم همه‌شان، اهل علم و معرفت بودند؛ خیلی جدی زحمت کشیده بودند؛ تحصیل کرده بودند.
☱ کمبود سواد، آدم را لنگ می‌‌کند.
☱ این را عرض کردم برای این‌که از این آقایان، گاهی این طرف و آن طرف یک نام و نشان برای شما می‌‌گویند. مثلاً، آقای دولابی، آقای شهرستانی و سایر آقایان. در مورد اینها دقت داشته باشید.
☱ من صدها از اینها دیدم. به عمر کوتاهم صدها از اینها دیدم. خوب هستند؛ آدم التماس دعا می‌‌گوید؛ دستشان را می‌‌بوسد؛ این جهاتش خوب است؛ اما، اگر آدم بخواهد او را به عنوان استاد بگیرد، حتماً با او می‌‌رود در چاله.
☱ اگر کسی را پیدا کردید که از نظر مبانی علمی هم درجه‌اش بالا بود، نسبت به این آقایان ترجیح دارد.
☱ استاد باید حتماً ملا باشد. ملای حسابی باشد. حتماً باید ملا باشد. حتماً باید مجتهد باشد.
مأخذ: javedan.ir
هو العلیم
هوالعلیم
با سلام و تقدیم احترام
مسأله استاد، از این هم مهم تر و فراتر است.
علامه بحرالعلوم در رساله خویش، می فرماید:
و استاد بر دو گونه است: استاد خاص و استاد عام
مراد از استاد خاص، نبی مکرم اسلام و خلفای خاصه اویند و مراد از استاد عام، خلفای عام
سپس در خصوص شناخت استاد عام ادامه می دهند:
و اما استاد عام شناخته نمی شود مگر به مصاحبت او در خلأ و ملأ و معاشرت باطنیه و ملاحظه تمامیت ایمان جوارح و نفس او. و زینهار به ظهور خوارق عادات و بیان دقائق نکات و اظهار خفایای آفاقیه و حبایای انفسیه و تبدل بعضی از حالات خود، به متابعت او فریفته نباید شد، چه اشراف بر خواطر و اطلاع بر دقائق و عبور بر ماء و نار و طی زمین و هوا و استحضار از آینده و امثال اینها در مرتبه مکاشفه روحیه حاصل می شود و از این مرحله تا سر منزل مقصود راه بی نهایت است.
با تشکر