حامد دهخدا؛ فقط ایدهای برای تأمل بیشتر
░▒▓ مطلب اول
☱ از سال هشتاد و هشت تا کنون، بیش از هر دوره دیگری در تاریخ پس از انقلاب، احساس کردهایم که اگر جایگاه ولی فقیه نبود، جهتگیریهای اخلاقی در رقابتهای دموکراتیک نابود میشد.
☱ بار دیگر، آیه الله سید علی حسینی خامنهای، بر روی کرسی خطابه خویش در حسینیه امام خمینی رحمهالله علیه، شاهکار دیگری خلق کردند و نقطه عطفی در تحولات سیاسی ایران ترسیم نمودند. از جمله فوقالعادههای ایشان بود. این سخنرانی، ابرشاهکار آیت الله بود. هیچ یک از سخنرانیهای پیشین با این سخنرانی قابل مقایسه نبود، حتی، خطبه بیست و نه خرداد هشتاد و هشت.
☱ علت این قضاوت من این است که ایشان با دقت و کفایت در سه زمینه، مواضع جامعی گرفتند که هر یک از آنها قابلیت تبدیل شدن به یک بسته مستقل خبری و تحلیلی داشت: موضوع هستهای/ موضوع مذاکره با امریکا/ موضوع مجلس.
☱ علاوه بر سه تم اصلی، موضوع مبارزه با فساد نیز پرداخت تازهای گرفت، و، با دو بار تأکید به کلیدواژه «فتنهگران» مواضع آقای حبیب الله عسگراولادی را هم بیپاسخ نگذاشتند.
░▒▓ مطلب دوم
☱ یک چیز دیگر که در این سخنرانی برای من تازگی داشت، تأکید ایشان به برخورد عقلانی و نه حقیرانه با بیانات و مواضع رهبری بود. ایشان اصرار داشتند که از همین سخنرانی برای فوران خشم استفاده نکنید، و خط اصلی را که آشتی و رفاقت است رها ننمایید.
☱ در نتیجه، این سؤال که «سخنان آیتالله در نقد کدامیک از مسئولین سنگینتر بود؟»، سؤال اشتباهی است.
☱ اصل مطلب این است که از این سخنرانی نباید برای آن که طردها و خشمها ادامه یابد، استفاده شود. باید رفاقتها بیشتر شود. دوستان با سؤال «سخنان آیتالله در نقد کدامیک از مسئولین سنگینتر بود؟»، جهت و درجه خشم خود را تنظیم میفرمایند، و این، صحیح نیست.
☱ نکته این است که آیت الله، ولایتپذیری بیکله را نکوهش کردند؛ این را نکوهش کردند که ببینیم چه کسی بیشتر علیه ولایت است، تا طرد و مرگ بر مرگ بر راه بیندازیم. برداشت من این است که این سخنرانی، این وجه را داشت که سعی کرد آن شأنی که امام علی علیه السلام به رعایای حاکم اسلامی تا حد امر به معروف و نهی از منکر والی میداد را مفهومسازی کند.
☱ می فهممم که این برداشت من دقت لازم دارد، و نباید از آن استقلال رأی عقل از شرع و حجیت ولایت حق، درآید. صد البته. اما، فکر میکنم اینکه علما و زعما و فضلا و رعایا، عافیتطلبی فکری پیشه کنند، و فکر کردن را کلاً به زعیم فقیه واگذارند، موافق منش شخصی آیتالله در زمان ولایت امام خمینی نیست. پس، میخواهم نتیجه بگیرم که فضلا و علما و رعایا، باید موضع فعالتری بگیرند. البته، مدام خود را با خط ترسیم شده از ولایت هم بسنجند.
░▒▓ مطلب سوم
☱ یک نکته دیگر هم به نظرم در این سخنرانی مهم بود. این که از نظر ایشان از سوی سران سه قوه، رویارویی عملی با فساد صورت نگرفته است. عمدتاً حرف زده شده است. این نکته دولت و قوه قضاییه و قدری هم قوه مقننه را منظور نظر داشت. ولی، فکر میکنم که ایشان باز هم با یک دز متعادل، مبارزه با فساد را مطرح کردند.
مآخذ:...
هو العلیم