ریچارد 
رورتی در گفتگو با «آپن دموکراسی»؛ فقط ایده‌ای برای تأمل بیشتر
▬ * پاستل (سردبیر «سایت آپن دموکراسی»): شما به امید و تلاش مردم امریکا برای اصلاحات در نهادهای دموکراتیک اشاره کردید. فکر می‌کنید نهادهای دموکراتیک ما در حال حاضر به چه اصلاحاتی نیاز دارند؟ سه سال پیش شما گفتید ما در حال حرکت به سمت چیزی به نام «پسادموکراسی» هستیم.
▬ ** رورتی: اگر قبل از یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ این سؤال را از من می‌پرسیدید، پاسخم همان چیزی بود که سال‌ها گفته بودم: این نهادها، باید به متوازن کردن فرصت‌های زندگی برای کودکان فقیر و کودکان غنی کمک می‌کردند. ما می‌توانستیم بعد از پایان جنگ سرد این رویکرد سنتی سوسیال دموکراسی را تبلیغ کنیم.
▬ با این حال، بعد از یازدهم سپتامبر، روشن شد که راست سیاسی تلاش خواهد کرد که «تروریسم جهانی» را جایگزین «کمونیسم» کند، تا هم از امنیت ملی محافظت شود، و هم بتواند نهادهای سیاسی دموکراسی‌های قدیم را تضعیف کند. عنوان مقاله من که توسط سردبیران نشریه «بررسی کتاب لندن» به «پسادموکراسی» تغییر یافت در اصل «ضدتروریسم و وضعیت امنیت ملی» نام داشت.
▬ در زمان چاپ آن مقاله (آوریل سال ۲۰۰۴)، من از این می‌ترسیدم که دولت بوش که حمایت مردم را پشت سر خود داشت در محدود کردن آزادی‌های مدنی موفق شود. می‌ترسیدم که یازدهم سپتامبر، امریکا را به «مجموعه نظامی- صنعتی» تبدیل کند و دولت امریکا، قدرت را - از هر راهی- در مشت خود بگیرد. پیش‌بینی کرده بودم، اگر تروریست‌ها، تنها یک سلاح هسته‌ای به اندازه چمدان را در شهری غربی منفجر کنند، نهادهای دموکراتیک نابود خواهند شد. اگر چنین ماجرایی رخ بدهد، سازمان‌های امنیتی در دموکراسی‌های غربی می‌توانند به راحتی قدرت را تصاحب کنند و شبیه گشتاپوی زمان هیتلر یا کا. گ. ب. در دوران اتحاد جماهیر شوروی شوند.
▬ البته، حالا دولت بوش توسط افکار عمومی امریکا طرد شده است و افتضاح عراق می‌تواند دولت‌های آینده اروپایی را در دنباله روی از رهبری امریکا مردد کند. با این حال، من هنوز فکر می‌کنم پیامد تروریسم اتمی پایان دموکراسی است و نمی‌دانم چگونه باید علیه این خطر اقدام کرد. دیر یا زود یک گروه تروریستی یازدهم سپتامبر را در مقیاسی بسیار بزرگ‌تر تکرار خواهد کرد. من تردید دارم که نهادهای دموکراتیک در برابر فشار بعد از این فاجعه بتوانند مقاومت کنند.
▬ * پاستل: منصفانه است که بگوییم در طول چند سال گذشته شما کمی بیشتر به چپ متمایل شده‌اید؟
▬ ** رورتی: من از این روند آگاه نبوده‌ام و کنجکاوم بدانم چرا این‌گونه به نظر رسیده است. وقتی اخبار مربوط به حمله به برج‌های دوقلو را شنیدم، اولین فکرم این بود: وای... خدایا... این واقعه برای بوش مانند آتش سوزی پارلمان آلمان در ۱۹۳۳ برای هیتلر است. من هیچ وقت فکر نمی‌کردم که جمهوری‌خواهان بعد از دوران انتخاب ریگان این چنین حریص، بی‌پروا و خودسر شوند. دیدگاه من درباره جنگ علیه تروریسم همانند دیگر چپ‌ها بود؛ حمایت از جنگ علیه طالبان در افغانستان و مخالفت با اشغال عراق. در امور سیاست داخلی، هنوز مدافع گرفتن مالیات بیشتر از ثروتمندان و تقسیم پول میان کارگران هستم و با ملی‌سازی ابزار تولید مخالفم. در امور فرهنگی، در مورد حقوق اقلیت‌های جنسی قبلاً دیدگاه‌های کهنه‌پرستانه‌ای داشتم و حالا این‌ها تغییر کرده است. بقیه بخش‌های تفکرم هم مانند گذشته است!
مأخذ: tahoordanesh
هو العلیم
