برداشت آزاد از دیوید آلن كراكر؛ فقط ایدهای برای تأمل بیشتر
• اخلاقگرایان توسعه باید تا چه حد دیدگاههای مربوط به نگرش عام به ضوابط بهزیستی انسانی و تكامل را عرضه نمایند و این دیدگاه باید چقدر «پررنگ» و شدید باشد؟
• در یك طرف این پیوستار، تعهد بیشتر به ارزشهای انتخاب فردی، تحمل تفاوتها، مشورت عمومی در مورد اهداف و ابزار اجتماعی و در طرف دیگر، هدایت تجویزیتر در مورد زندگی انسانی خوب و فضای كمتر برای انتخاب فردی و اجتماعی قرار دارند.
• حتی با فرض این كه اصول توسعه باید محتوای جوهری داشته باشند (محتوایی فراتر از این اصل رویهای كه هر جامعه یا شخصی باید برای خودش تصمیم بگیرد)، باز هم در مورد محتوای این اصول اختلاف نظر وجود دارد. اگر قبول كنیم كه توسعۀ اجتماعی با یک تلقی جوهری از توسعه و رشد انسانی ارتباط دارد، باز هم باید بررسی كنیم كه چه مقولات اخلاقی برای به زیستن و توسعۀ انسان ضرورت دارد؟
• بنا به بررسی ما، نامزدهای این اصول به این شرحاند: نفع (اولویت ارضاء شدن)؛ خیرهای اولیه اجتماعی (رالز) مانند آزادی، درآمد، ثروت، و عزت نفس؛ آزادی منفی (نازیك و باوئر)؛ نیازهای اولیه انسانی (استریتن)، استقلال یا عاملیت (اونیل و سِن)؛ حقوق بشر (پوژه و برنامۀ عمران ملل متحد)؛ تواناییها و كاركردهای ارزشمند و فضیلت (سِن، نوارسطوئیان، اجتماعگرایان، نوسباوم، لیتل)؛ ایمان (ادیان).
مآخذ:...
هو العلیم